Jo Haazen (Antwerpen, 24 december) is een Vlaams musicus en een vooraanstaand beiaardier. Hij studeerde aan het Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium te Antwerpen en aan de Koninklijke Beiaardschool "Jef Denyn" te Mechelen, was van 1968 tot 1981 stadsbeiaardier te Antwerpen, leraar muzikale opvoeding en esthetica aan het Instituut voor Talen, Secretariaat en Toerisme "Van Celst" en leraar Esperanto aan de Stedelijke Avondleergangen voor Talen te Antwerpen. Hij was tevens plaatselijk voorzitter van het Jong-Davidsfonds, voorzitter van de Koninklijke Esperanto-vereniging "La Verda Stelo" en bestuurslid van het Verbond van Vlaamse Cultuurverenigingen te Antwerpen. Als eerste laureaat van het 8ste, 9de en 10e Internationaal Beiaardconcours van het Holland-Festival te Hilversum (1966-68) ontwikkelde hij zich tot een van de beste beiaardiers van de huidige generatie. Zijn legendarische concerten vanuit de Onze-Lieve-Vrouwentoren te Antwerpen brachten duizenden toehoorders op de been. Hij ligt aan de basis van de renaissance van de beiaardkunst in Vlaanderen na de tweede wereldoorlog en wordt beschouwd als een eminentie op beiaardgebied. Jo Haazen was van 1981 tot 2009 stadsbeiaardier te Mechelen en van 1981 tot 2010 directeur van de wereldvermaarde Koninklijke Beiaardschool "Jef Denyn". Haazen volgde tekenlessen aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Antwerpen en aan de Tekenacademie te Sint-Niklaas. Hij was leerling van Staf Nees (beiaard), Flor Peeters (orgel) en Leo Janssens (viool), legde zich toe op de archeologie en werd in 1964 betrokken bij de historische opgravingen te Hannekenswerve (Aardenburg), Nederland. In 1973 kreeg hij een opdracht van het Antwerps Provinciebestuur voor het kopiëren van middeleeuwse grafzerken en fresco's tijdens historische opgravingen in de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal te Antwerpen. Hij bekwaamde zich “met grootste lof” in de pedagogie aan de Katholieke Vlaamse Hogeschool Uitbreiding te Antwerpen, verwierf het diploma Insructor de Gimnasia Energética aan het Instituto Argentino de Investigaciones Energeticas o.l.v. prof. Thomas Zeberio, werd vertrouwd met verschillende esoterische disciplines en leerde de Indische danskunst "Bharata Natyam" bij Jetty Roels (Dansstudio "D' Oude Kapel" te Gent). Hij was medestichter en voorzitter van de Steinerschool "Het Rozenpoortje" te Kalmthout en promotor van "De Zonneschool", een pluralistische vereniging voor individuele en maatschappelijke bewustwording. Hij schreef een vijfdelige leermethode voor beiaard, uitgegeven met de steun van de Vlaamse Overheid, realiseerde een aantal voorbeeldige CD's met beiaardmuziek en schreef verschillende boeken en publicaties over klokkenkunst en filosofische onderwerpen. Jo Haazen concerteerde in vele landen. Hij promootte de beiaardkunst in Japan en Rusland en werd in 2003 aangesteld als titularis-beiaardier van de Peter-en-Pauluskathedraal te Sint-Petersburg. Sedert 2006 is hij hoogleraar aan de Faculteit voor Kunst van de Staatsuniversiteit te Sint-Petersburg (afdeling orgel, klavecimbel en beiaard) en gastdocent aan de Faculteit voor Vergelijkende Godsdienstwetenschappen (FVG-VUB) te Antwerpen. In 1980 verleende de University of California, Berkeley (VSA) hem de onderscheiding "Honors of Music". In 1995 lauwerde het Belgisch Ministerie van Binnenlandse Zaken hem met de Burgerlijke Medaille Eerste Klasse. In 2000 werd hij Pro Pace et Unitate, e meritu et honoris causa opgenomen in de Europese Eresenaat (BVSE-UEF). In 2004 werd hem het Erediploma van de stad Sint-Petersburg uitgereikt en onderscheidde de Russische president Vladimir Poetin hem met de Orde van de Vriendschap voor zijn "...unieke bijdrage tot de wederopleving van de muziektradities in de Peter-en-Paulusvesting te Sint-Petersburg die aldaar in het leven geroepen werden door tsaar Peter de Grote". In 2005 werd hij te Sint-Petersburg vereerd met het Zilveren Kruis van de Orde van Saint-George (Георгиевский Союз) en in het zelfde jaar werd hem in Luxemburg door de European Merit Foundation de Zilveren Medaille overhandigd "for his important activities in favor of Europe". In 2009 werd hij door de Antwerpse gouverneur bekroond met de Christoffel Plantijn Prijs, een prestigieuze onderscheiding die wordt uitgereikt aan personen die een bijzondere bijdrage hebben geleverd voor de bekendheid van België in het buitenland. In 2012 werd hij gehonoreerd met een Gouden Label voor zijn opmerkelijke carrière, een onderscheiding van "Klassiek Centraal", de gerenommeerde webkrant voor de klassieke muziekliefhebber. In 2012 werd hij door koning Albert II benoemd tot Commandeur in de Kroonorde / http://diplomatie.belgium.be/nl/Newsroom/Nieuws/Perscommuniques/buitenlandse_zaken/2012/07/ni_160712_eretekens.jsp?referer=tcm:314-188943-64 . Op 15 december 2012 gaf hij de aanzet tot een internationaal humanitair project (UEA-UNESCO) ter aanvulling de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, met amendementen over menselijke plichten: http://univdeklar.weebly.com(Zie Wikipedia) _____________________________________________________________________________________________________
Contact Jo Haazen ______________________________________________________________________________________________________
"Consonantia perfecta"
(Aleidis Dierick)
De reine kwint, de grote terts… in de toren van porfier in het hoog en heilig duister speelt gij, beiaardier, duwt met vuisten en met voeten voor wie opkijkt voor wie luistert de hemel op een kier.
Zuiver als het wolkenwater, Blinkend als het vogeldons Legt gij klanken op de straten, Heerst alléén, boven de daken. Uit de toetsen, uit pedalen Uit het zingend klokkebrons Legt gij handen Van muziek op ons.
Klepels, draden, ophangveren, stokken van een stroef klavier ; trillen gaat de blauwe kosmos, ruimten trillen in respons en in zuiverlijk begeren horen muziek der sferen, hoort de stad onder de regen hoe uw hart zingt, beiaardier.
En ons hart wordt opgeheven naar de tuinen der mystiek, in uw lied komt gij ons geven klanken uit een ander leven, gij zijt Gods’ avonturier. Sla de hamers op de wanden, bind ons met de sterkste banden, preek de liefde, beiaardier.
Aleidis Dierick (° 1932) schreef poëzie met mystieke inslag en vaak geïnspireerd door de natuur. Dit gedicht is opgedragen aan Jo Haazen, stadsbeiaardier van Mechelen. Het beschrijft de beiaardier als een wezen dat hangt tussen hemel en aarde en dat een boodschap van liefde brengt over de mensheid. Erg mooi is de combinatie van materiële elementen (pedalen, ophangveren, stroef klavier …) en transcendente begrippen (kosmos, tuinen van mystiek …). De verwijzing naar de pythagoreïsche idee van de muziek der sferen verhoogt de transcendente sfeer van het gedicht.